Zilverblauwe knotsslak

Lengte

Max. ca. 12 mm

Synoniemen

Karakteristieke kenmerken

Geen expliciete karakteristieke kenmerken! Lange slanke cerata met meestal licht- tot donkerbruine korrelige vertakkingen van de middendarmklier. Uiterste top van de cerata is transparant met daaronder een brede ring van kleine witte pigmentpuntjes die de cnidosac bedekt. Bovenste helft van koptentakels en rhinoforen met wit pigment. Verder geen oppervlakkig wit pigment op kop, lichaam en onderste ca. 80% van de cerata.

Andere kenmerken

Lengte tot 12 mm. Soms iets groter. De voorzijde van de voet is hoekig, de hoeken steken niet uit. De rhinoforen zijn langer dan de koptentakels. Relatief lange, slanke cerata, in tot tien dwarsrijen met 2-5 cerata per rij, per zijde. Voorste cerata tot naast of vlak voor de rhinoforen.

Te verwarren met

Gorgelpijp-knotsslak, Zeerasp-knotsslak e.a. bleke exemplaren van andere soorten knots- en knuppelslakken, Fionoidae. Alsnog is deze soort eenvoudig te herkennen, door de prooi voorkeur, Zeecypres Sertularia cupressina en het vaak bij de dieren aanwezige eiersnoer.

Kleur

Lichaam is semitransparant wit tot licht crèmekleurig. Vertakkingen van de middendarmklier in de cerata zijn bruin, soms grijsachtig, met een korrelige structuur.

Eieren

Een dun wit snoer met U-vormige lussen dat wordt afgezet in een slordige kluwen tussen de zijtakken en om de hoofdas van de prooi. Zijn te verwarren met de eiersnoeren van de Kleine boompjesslak, die in hetzelfde seizoen en op dezelfde prooi worden afgezet.

Prooi

Hydropoliep, Hydrozoa: hier uitsluitend, monofaag op Zeecypres Sertularia cupressina, elders ook op andere verwante soorten hydropoliepen.

Endo- en Ectoparasieten

Er zijn diverse waarnemingen bekend van door Splanchnotrophidae sp., endoparasitaire copepode, geïnfecteerde exemplaren in de Oosterschelde. Er zijn geen waarnemingen bekend van ectoparasieten op deze soort.

Seizoenstrend

De soort wordt in Nederland jaarlijks waargenomen, vanaf het najaar, maar vooral ook met eiersnoeren in de winter en in het voorjaar. Elders in Europa met dezelfde trend.

Verspreiding in Nederland

Vanaf 1949 in Nederland aangetroffen. Regelmatig waargenomen in de Oosterschelde. Ook bij Den Helder, sporadisch in de Waddenzee, Westerschelde en aangespoeld op de Noordzeestranden. Tot 1985 ook in het Grevelingenmeer. Niet in het Veerse Meer of Haringvliet.

Verspreiding in Europa

Noorwegen, Denemarken, Groot-Brittannië, Ierland, Nederland, België, tot aan Normandië, Frankrijk.