Gekraagde vlokslak

Aeolidiella alderi (Cocks, 1852)

Family
Aeolidiidae
Superfamily
Aeolidioidea
Suborder
Cladobranchia
Order
Nudibranchia
Superorder
Nudipleura
Subterclass
Ringipleura
Infraclass
Euthyneura
Subclass
Heterobranchia
Class
Gastropoda
Phylum
Mollusca
Kingdom
Animalia
Aeolidiella alderi
Gekraagde vlokslak © Peter H. van BRAGT
Aeolidiella alderi
Eikapsel © Peter H. van BRAGT
Voedsel © Peter H. van BRAGT

Lengte

Max. ca. 37 mm.

Synoniemen

Eolis alderi (original name)Aeolidiella soemmeringiiEolidia soemmeringii

Karakteristieke kenmerken

In de voorste cerata vult de lange cnidosac tot meer dan de bovenste helft. Wit pigment op rhinoforen en koptentakels, vanaf het midden tot aan de top, in dichtheid toenemend. Punten van de cerata met iets donker oranje pigment en de uiterste top van de rhinoforen met een kleine karakteristieke oranje pigment punt.

Andere kenmerken

Lengte tot circa 37 mm. Lichaam is slank en iets breder dan de smalle voet. Bredere voorzijde van de voet met hoeken die spits uitsteken. Rhinoforen zijn enigszins gerimpeld en iets korter dan de koptentakels. De spitse cerata staan in tot 16 gepaarde transversale rijen. Met tot tien, soms beweeglijke, cerata per rij, per zijde. Op de zijkanten van de kop staan de cerata tot voor de rhinoforen.

Te verwarren met

Kleine- Aeolidiella glauca en Verborgen vlokslak Aeolidiella sanguinea. Juvenielen kunnen mogelijk verward worden met juveniele exemplaren van de grotere soorten vlokslakken: Grote- Aeolidia papillosa en Gekrulde vlokslak A. filomenae.

Kleur

Lichaam meestal lichtoranje tot semitransparant grijs. Inhoud cerata meestal oranje maar kan afhankelijk van de prooi keuze ook bleek groenbruin, roze of donkerbruin zijn. Cerata met een transparante oranje pigmentkap waaronder de cnidosac goed zichtbaar is.

Eieren

Een onmiskenbare vlakke linksgedraaide onduidelijke spiraal met brede ongestructureerde lussen. Het is gevuld met oranje of roze, soms witte embryo’s die karakteristiek gepaard in de geleiachtige massa liggen. Met tot ca. 1.200 embryo's per eiersnoer.

Prooi

Zee-anemonen, Actiniaria: Golfbrekeranemoon, Diadumene cincta en verschillende andere soorten kleine zeeanemonen.

Endo- en Ectoparasieten 

Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van copepode parasieten, op of in deze soort.

Seizoenstrend

De soort wordt recent jaarlijks aangetroffen, en is gedurende het gehele jaar waargenomen. Schaars, met de meeste waarnemingen in de zomer en het najaar. Eiersnoeren: van mei t/m oktober. Wordt elders in Europa ook het gehele jaar waargenomen.

Verspreiding in Nederland

De soort is pas vanaf december 2012, lokaal, sporadisch tot schaars, uitsluitend in de Oosterschelde aangetroffen. Slechts zeer weinig waarnemingen sinds 2018.

Verspreiding in Europa

Zuidelijke soort met Nederland als noordelijke verspreidingsgrens. Ook in Groot-Brittannië, Frankrijk, Spanje, Portugal tot in de Middellandse Zee.