Length

Tot circa 45 mm

Karakteristieke kenmerken

Typische wratslak, met op de centrale rug forse wratten, die naar de mantelrand toe kleiner worden. Wratten aan de bovenzijde onregelmatig van structuur, afgevlakt en meestal met een of meer kleine paarsgrijze vlekjes.

Andere kenmerken

Enigszins slanke wratslak. Aan beide zijkanten, aan de basis van iedere rhinofoor, twee grote wratten die de uitsteeksel als het ware ondersteunen. Rond de kieuwkrans een ring van 8 grotere wratten. Tussen de wratten wit tot grijze strepen die de wratten verbinden. Deze strepen zijn door de huid zichtbaar.

Te verwarren met

Doris verrucosa: deze soort is nog niet in Nederlandse wateren aangetroffen.

Kleur

Lichaam en wratten licht tot fel geel. Elders ook geel met bruin of bruin. Op de uiteinden van de wratten meestal een of meer kleine paarsgrijze vlekjes. Rhinoforen zijn lichter gekleurd: grijzig wit. Kiewen zijn soms donkerder, enigszins oranje gekleurd.

Eiersnoer

Grote licht tot fel gele golvende linten, die in een linksdraaiende spiraal in 2-8 windingen worden afgezet. Op vlak substraat is het een lange band, in een symmetrische spiraal met veel windingen. Afgezet op wieren of onregelmatig substraat is het meestal een kortere, slordige spiraal met minder windingen.

Voedsel

Gewone broodspons en waarschijnlijk ook Bleke piekjesspons en verwante korstvormige sponzen.

Seizoen-trends

Te weinig waarnemingen. Mogelijk is het een soort die van het voorjaar tot in het najaar kan worden waargenomen. Eiersnoeren in het late voorjaar, met een piek in de zomer.

Verspreiding Nederland

Sinds juni 2020, uitsluitend maar wel op meerdere duiklocaties in de zuidoostelijke tak van de Oosterschelde, ook met eiersnoeren, aangetroffen. Alle waarnemingen in 2020 waren in de wierzone, op circa 1 - 3 meter bij laagwater, In 2021 zijn er veel meer dieren waargenomen tot tenminste 18 meter diepte: massaal in de gehele oostelijke Oosterschelde tot aan de Zeelandbrug en ook bij Wissenkerke in de westelijke Oosterschelde. Nog niet buiten de Oosterschelde aangetroffen.

Verspreiding Europa

Sublitoraal, van de Zeeuwse delta, Britse Eilanden, tot in de Middellandse Zee, Marokko, Canarische Eilanden, Azoren en Kaapverdië. Mogelijk is de soort een klimaatschuiver die in 2020 op de Nederlandse kust zijn noordelijke verspreidingsgrens heeft gekregen. Of het is hier in 2020 geïntroduceerd als een verstekeling met de import van levende schelpdieren.