Groene knotsslak

Diaphoreolis viridis (Forbes, 1840)

Family
Trinchesiidae
Superfamily
Fionoidea
Suborder
Cladobranchia
Order
Nudibranchia
Superorder
Nudipleura
Subterclass
Ringipleura
Infraclass
Euthyneura
Subclass
Heterobranchia
Class
Gastropoda
Phylum
Mollusca
Kingdom
Animalia
Diaphoreolis viridis
Groene knotsslak © Marianne en Jan DEPREZ, Noorwegen
Diaphoreolis viridis
Eikapsel © Marianne en Jan DEPREZ, Noorwegen
© Peter H. van BRAGT, Noordzee

Lengte

Tot ca. 20 mm.

Synoniemen

Montagua viridis (original name)Cuthona viridisDiaphoreolis northumbricaEolis leuckhartiiEolis northumbricaEolis stipataTenellia viridisTrinchesia viridis

Karakteristieke kenmerken

Vertakkingen van de middendarmklier in de cerata zijn heldergroen en zien er vaak enigszins korrelig uit. Gladde cerata, met onder de cnidosacs vuilwitte tot lichtgele korte pigmentstreepjes en -vlekjes, die in  een brede onderbroken longitudinale lijn of soms meer verspreid op de cerata staan. Top van de cerata zonder pigmentkap over de cnidosacs, die goed zichtbaar zijn.

Te verwarren met

De hier veel algemener voorkomende Gestippelde knotsslak Rubramoena amoena, die hier aangetroffen wordt op Haringgraat Halecium halecinum.

Andere kenmerken

Behoort tot de orde Nudibranchia: de echte naaktkieuwige zeenaaktslakken. Lengte tot 30 mm, maar meestal niet groter dan 20 mm. Hoeken van de voorzijde van de voet steken een beetje stomp uit. Rhinoforen zijn langer dan de koptentakels. Cerata staan in tot negen gepaarde transversale rijen. Met tot zeven cerata per rij, per zijde.

Kleur

Lichaam is semitransparant wit met een gelige waas. Wit pigment op de uiteinden van de rhinoforen en koptentakels. Vertakkingen van de middendarmklier in de cerata zijn helder- tot donkergroen.

Eieren

Een dik, kort, enigszins rond, wit tot vuilwit snoer, dat qua vorm, variabel tegen de hoofdas van de prooi wordt afgezet. Is nog niet in Nederland aangetroffen.

Prooi

Hydropoliepen, Hydrozoa: diverse hydropoliepen: o.a. Zeedennetje Abietinaria abietina, Sertularella rugosa e.a. hydropoliepen van de geslachten Sertularella, Nemertesia en Sertularia.

Endo- en Ectoparasieten

Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van ecto- of endoparasitaire copepoda, op of in deze soort.

Seizoenstrend

Met slechts één Nederlandse Noordzee waarneming, in juni, 2017, zijn er onvoldoende gegevens/waarnemingen om een trend te analyseren. Elders in Europa: gedurende nagenoeg het gehele jaar door waargenomen, met de meeste waarnemingen van februari t/m oktober. Eiersnoeren van februari t/m augustus.

Verspreiding in Nederland

In juni, 2017, éénmalig in de Nederlandse Noordzee aangetroffen. Geen waarnemingen van de Zeeuwse Delta, Waddenzee of aangespoeld op de Noordzeestranden.

Verspreiding in Europa

Jan Mayen, Faeröer, Noorwegen, Zweden, Groot-Brittannië, Ierland, Nederland en de Atlantische kust van Frankrijk.