Groene knotsslak
Diaphoreolis viridis (Forbes, 1840)
Family
Trinchesiidae
Superfamily
Fionoidea
Suborder
Cladobranchia
Order
Nudibranchia
Superorder
Nudipleura
Subterclass
Ringipleura
Infraclass
Euthyneura
Subclass
Heterobranchia
Class
Gastropoda
Phylum
Mollusca
Kingdom
Animalia
Groene knotsslak © Marianne en Jan DEPREZ, Noorwegen
Eikapsel © Marianne en Jan DEPREZ, Noorwegen
© Peter H. van BRAGT, Noordzee
Lengte
Tot ca. 20 mm.Synoniemen
Montagua viridis (original name)Cuthona viridisDiaphoreolis northumbricaEolis leuckhartiiEolis northumbricaEolis stipataTenellia viridisTrinchesia viridis
Karakteristieke kenmerken
Vertakkingen van de middendarmklier in de cerata zijn heldergroen en zien er vaak enigszins korrelig uit. Gladde cerata, met onder de cnidosacs vuilwitte tot lichtgele korte pigmentstreepjes en -vlekjes, die in een brede onderbroken
longitudinale lijn of soms meer verspreid op de cerata staan. Top van de cerata zonder pigmentkap over de cnidosacs, die goed zichtbaar zijn.Te verwarren met
De hier veel algemener voorkomende Gestippelde knotsslak Rubramoena amoena, die hier aangetroffen wordt op Haringgraat Halecium halecinum.Andere kenmerken
Behoort tot de orde Nudibranchia: de echte naaktkieuwige zeenaaktslakken. Lengte tot 30 mm, maar meestal niet groter dan 20 mm. Hoeken van de voorzijde van de voet steken een beetje stomp uit. Rhinoforen zijn langer dan de koptentakels. Cerata staan in tot negen gepaarde transversale rijen. Met tot zeven cerata per rij, per zijde.Kleur
Lichaam is semitransparant wit met een gelige waas. Wit pigment op de uiteinden van de rhinoforen en koptentakels. Vertakkingen van de middendarmklier in de cerata zijn helder- tot donkergroen.Eieren
Een dik, kort, enigszins rond, wit tot vuilwit snoer, dat qua vorm, variabel tegen de hoofdas van de prooi wordt afgezet. Is nog niet in Nederland
aangetroffen.Prooi
Hydropoliepen, Hydrozoa: diverse hydropoliepen: o.a. Zeedennetje Abietinaria abietina, Sertularella rugosa e.a. hydropoliepen van de geslachten Sertularella, Nemertesia en Sertularia.Endo- en Ectoparasieten
Er zijn momenteel nog geen bevestigde, geregistreerde Nederlandse waarnemingen bekend van ecto- of endoparasitaire copepoda, op of in deze soort.Seizoenstrend
Met slechts één Nederlandse Noordzee waarneming, in juni, 2017, zijn er
onvoldoende gegevens/waarnemingen om een trend te analyseren. Elders in
Europa: gedurende nagenoeg het gehele jaar door waargenomen, met de
meeste waarnemingen van februari t/m oktober. Eiersnoeren van februari
t/m augustus.Verspreiding in Nederland
In juni, 2017, éénmalig in de Nederlandse Noordzee aangetroffen. Geen waarnemingen van de Zeeuwse Delta, Waddenzee of aangespoeld op de Noordzeestranden.Verspreiding in Europa
Jan Mayen, Faeröer, Noorwegen, Zweden, Groot-Brittannië, Ierland, Nederland en de Atlantische kust van Frankrijk.Title
Content